Verwacht niet dat het paard gezadeld en al voor je klaar staat, als je het erf van onze hoeve oploopt.

Een sessie bestaat altijd uit een voor, tijdens en na.

Het is belangrijk dat je de tijd neemt om je thuis te voelen. Dat wil zeggen dat je tijd maakt voor jezelf en de paarden om elkaar te leren kennen. Als je nog niet weet met welk paard je de sessie wilt doen, zoek je er in alle rust een uit. Soms is er algauw een klik met één van de dieren, soms ook niet. Als de keuze is gemaakt, ga je in je eigen tempo naar het paard toe, waar hij/zij zich ook bevindt (op de weide of op de piste). Je begroet het dier en geeft het de gelegenheid om naar je toe te komen.

Achteraf wordt er ook weer tijd genomen om afscheid te nemen. Wees er dus op voorbereid dat je voor een sessie van een uur geen 60 minuten op de rug van een paard zult zitten.

Misschien kies je er wel voor om helemaal niet op het dier te zitten, maar ben je er wel de hele tijd mee bezig, bijvoorbeeld via snoezelen, borstelen, grondwerk en wandelen naast het paard in de natuur.

Naast het paard

• De geur van paarden, stallen, leren zadels
• Het geluid van het ritselen van stro en hooi
• Het zwiepen van een paardenstaart, het snuiven, hinniken
• De prachtige manen, het gespierde lichaam
• De ranke bewegingen, het spitsen van de oren
• Het krabben op de schouder, de vriendelijke aai
• Het verkennend besnuffelen van je uitgestoken hand
• Het bewonderen van het sterke, levende wezen, dat respect afdwingt
• Dit kan allemaal op verschillende plaatsen: op de weide, op de piste, op buitenrit in de vrije natuur, en ook in de box die als snoezelruimte dient. Er wordt een ruimte gecreëerd die de verschillende zintuigen van de mens stimuleert in harmonie met de wereld van het paard. Dit gebeurt onder toezicht van de hippotherapeute.
• De hippotherapeute, Jaqueline, is altijd aanwezig, omringt de deelnemer met zorg en en creëert een sfeer en omgeving die emotioneel en fysiek veilig zijn.

Op het paard

Paardrijden als lichamelijke en geestelijke ontspanning. De harmonische, ritmische en driedimensionele bewegingen van het paard en de warmte die het paard uitstraalt, worden rechtstreeks overgebracht naar het lichaam van de ruiter. Het gedragen worden zorgt voor een aangenaam en vertrouwd gevoel dat diep doordringt in elke vezel van het lichaam. Lichaam en geest ontspannen. Deze beweging lijkt sterk op wat een baby voelt als hij op de arm gedragen wordt.

"Snoezelen" is een bekende term voor mensen in de wereld van de zorg. Maar uitleggen wat het is, is bijna onmogelijk, want snoezelen moet je aan den lijve ondervinden. Het is geen therapie of techniek, maar meer een filosofie, waarbij het erom gaat de ander te respecteren in zijn 'anders' zijn. En hem of haar daarbij vooral te laten 'zijn'. Bij snoezelen staan de zintuigen centraal: het gaat om horen, zien, voelen, ruiken en proeven.

Bij snoezelen kunnen dieren een hele belangrijke rol spelen, juist omdat ook bij hen de zintuigen op de eerste plaats komen. Een paard of pony is niet in eerste instantie een rijdier, maar een kameraad, een spiegel, een luisterend oor en een vertrouwenspartner. Door het leren omgaan met het paard via aaien, knuffelen, borstelen en verkennen, kun je angsten overwinnen, zelfvertrouwen opbouwen en tot rust komen.

In tegenstelling tot de codes die de communicatie tussen mensen regelen, is het contact met het paard in de eerste plaats intuïtief en fysiek. Mensen die er niet in slagen om normale relaties te hebben met hun omgeving, slagen er wel in om te communiceren met een paard. Zo wordt een bewustwordingsproces in gang gezet en krijgen ze meer inzicht in hun omgeving. Ze gaan initiatieven ontwikkelen en daardoor wordt de dialoog met hun omgeving opgepakt.

Mensen met persoonlijkheidsstoornissen leren dankzij snoezelen om hun reacties beter te beheersen en krijgen tegelijk meer zelfvertrouwen.